اثر تغییر ترکیبات محیط کشت و عامل‏های محیطی در الگوی رشد و تشکیل بیوفیلم توسط mycobacterium marinum ccug ۲۰۹۹۸

مقدمه: مایکوباکتریوم مارینوم، مایکوباکتریومی غیر توبرکلوزیس است که به کندی رشد می‏کند. این ارگانیسم در ماهی‏ها، گرانولومای منتشره را به وجود می آوردکه سل ماهی نامیده می‏شود. تغییر در ترکیبات محیط کشت و شرایط محیطی موجب تغییر الگوی رشد و تشکیل بیوفیلم در این باکتری می‏شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی تغییرات در ترکیبات محیط کشت و عامل‏های محیطی بر الگوی رشد و تشکیل بیوفیلم توسط مایکوباکتریوم مارینومccug 20998 است‏‏. ‏ مواد و روش‏‏ها: مایکوباکتریوم مارینوم در محیط کشت میدلبروک 7h9 با غلظت‏های مختلف ترکیبات محیط کشت داده شد. این محیط کشت شامل توئین 80 (‏1/0، 2/0، 3/0، 4/0، 5/0 و 6/0 درصد حجمی/ حجمی)، اولئیک آلبومین دکستروز کاتالاز (‏4، 8، 12 و 16 درصد حجمی/ حجمی) و گلیسرول (‏30، 35، 40، 45 و 50 درصد حجمی/ حجمی) است. تغییر در الگوی رشد و تشکیل میزان بیوفیلم ارزیابی شد. ‏ نتایج: نتایج نشان دادند که بیش‏ترین میزان رشد در غلظت 4/0 درصد توئین 80 رخ می‏دهد. تغییر غلظت اولئیک آلبومین دکستروز کاتالاز تأثیر چندانی بر روی رشد این باکتری ندارد. کاهش گلیسرول به میزان در خور توجهی موجب کاهش رشد می‏شود. بیش‏ترین میزان تشکیل بیوفیلم هنگامی است که در محیط کشت توئین 80 و اولئیک آلبومین دکستروز کاتالاز وجود نداشته باشد و غلظت گلیسرول 35 درصد باشد. ‏ بحث و نتیجه‏گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، توئین 80 و گلیسرول در ترکیبات محیط میدلبروک 7h9 بر رشد مایکوباکتریوم مارینوم ccug 20998 بهترین اثر را دارند؛ اما در مقایسه اولئیک آلبومین دکستروز کاتالاز اثر مهمی بر روی رشد نمی‏گذارد و از آن‏جا که این ترکیب گران است، می‏توان آن را از ترکیبات محیط کشت حذف کرد. ‏